IRONMAN 70.3 Barcelona

Zondag 20 mei: it’s RACE DAY, eindelijk klinkt om 0700 het startschot voor de IRONMAN70.3 BARCELONA. De profs duiken onder luid applaus van de agegroupers de middellandse zee in, na 1 minuut gevolgt door de vrouwelijke proffesionals en om 0705 gaan ook middels een rolling start de age groupers het water in.

Aan de hand van mijn laatste (zwem)bad trainingen en welgetelt die ene keer in het buitenwater was een tijd van rond de 35 minuten een reële eindtijd.

Na wat duw en trekwerk en enkele slokken zout water kwam ik net onder de 35 minuten het land op.

De wisseltent in, fietsschoenen aan, gellertjes in mijn zak, lopend naar de fiets helm op, helm vast (lukt niet), helm af, kijken, helm op, bandje vast (lukt niet) helm weer af, nogmaals kijken shit bandje zit gedraait, bandje goed, helm weer op, bandje vast, fiets pakken en weg. Hierdoor een langzame wissel maar uiteindelijk de fiets op voor een ritje van 90km met 1200 hoogtemeters. De verkenning van de dag ervoor (met de auto) wierp zijn vruchten af want de beklimmingen gingen erg goed omhoog en ook de afdalingen liepen ondanks de technische stukken perfect.

Doel was rond de 3u te finishen en ik liep na 2:47 de wisselzone in. Een betere wissel, loopschoenen aan nieuwe gelletjes in mijn zak, petje op, helm in de blauwe zak, zak terughangen en op voor de 21k run.

De eerste kilometers voelde de bovenbenen wat stram maar dat liep ik er naarmate de kilometers vorderde er uit en was het gevoel goed, op het 1, en 11km punt stonden mijn 2 grootste fans me aan te moedigen. De km tijden liepen langzaam op en de temperatuur steeg. Dit resulteerde in een zware laatste 2 kilometer maar finishte ik in 1:42. Dit had iets sneller gemogen maar na een goed fietsonderdeel hoor je me hier niet over klagen.

Finishen bij een IRONMAN blijft een mooi spektakel en met een trots gevoel ontving ik de medaille en het finisher shirt.

Al met al heel erg tevreden en op naar de volgende.